Διαφορική διάγνωση χρόνιου βήχα

 

alt

Γαλουζής Γεώργιος, Ιατρός, Ωτορινολάρυγγολόγος, Γλυφάδα, Αθήνα

Ο βήχας που διαρκεί περισσότερο από 3 εβδομάδες γενικά θεωρείται χρόνιος. Οι αιτίες του χρόνιου βήχα είναι πολλές.Παρά το γεγονός ότι ο μεταλοιμώδης βήχας είναι πολύ συνηθισμένος, εντούτοις υπάρχει αποτελεσματική φαρμακευτική θεραπεία.

Εφόσον έχει αποκλειστεί ως αιτία του βήχα κάποια παθολογική κατάσταση του κατώτερου αναπνευστικού μια φλεγμονή στον ανώτερο αεραγωγό μπορεί επίσης άμεσα να διεγείρει τους υποδοχείς του βήχα. Η διέγερση των υποδοχέων του βήχα γίνεται με τον οπισθιρρινικό κατάρρου που παράγεται από τον φλεγμαίνοντα βλεννογόνο της μύτης, των παραρρινίων κοιλοτήτων, του ρινοφάρυγγα και του λάρυγγα.

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να προϋπάρχει του βήχα ή να προκληθεί ή να επιδεινωθεί από το βήχα, πράγμα που τελικά συμβάλλει στη χρονιότητα του βήχα. Η πιο συνηθισμένη εστία φλεγμονής που προκαλεί χρόνιο επίμονο και δυσίατο βήχα είναι η χρονία ρινοφαρυγγίτιδα, ανεξαρτήτως αιτιολογίας.

Πιο συχνά ο χρόνιος βήχας οφείλεται σε οπισθορρινικό κατάρρου, άσθμα και/ή γαστροοισοφαγική νόσο.

Παρόλ’ αυτά άλλες αιτίες όπως η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση, η δυσλειτουργία των φωνητικών χορδών, λανθάνουσα παραρρινοκολπίτιδα, κοκκύτης και η λήψη αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Αναζητούνται βεβαίως και πιο σπάνια αίτια και ερευνάται η παθοφυσιολογία που έχει σχέση με το αντανακλαστικό του βήχα.

Βιβλιογραφία

Grant CC. Postinfectious cough and pertussis in primary care. Lancet Respir Med. 2014 Jan;2(1):2-3. doi: 10.1016/S2213-2600(13)70260-1. Epub 2013 Dec 2.

Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.


Flag Counter

///